martes, 29 de abril de 2008

Compasión...



EL GATO Y EL PÁJARO



Un pueblo escucha desolado
el canto de un pájaro herido.
Es el único pájaro del pueblo
y es el único gato del pueblo
que lo ha devorado a medias.
Y el pájaro cesa de cantar
el gato cesa de ronronear
y de relamerse el hocico.
Y el pueblo le hace al pájaro
maravillosos funerales.
Y el gato que está invitado
marcha detrás del pequeño ataúd de paja
donde el pájaro muerto está estirado
llevado por una niñita
que no deja de llorar.
Si hubiera sabido que eso te daba tanta pena,
le dice el gato,
me lo hubiera comido del todo
y después te hubiera contado
que lo había visto volarse
volarse hasta el fin del mundo
allá donde es tan lejos
que nunca se vuelve.
Tú hubieras tenido menos pena
Simplemente tristeza y aflicción
Nunca hay que hacer las cosas a medias.


Jacques Prevert.


miércoles, 16 de abril de 2008

Caja de Música


Como una caja de música: así las personas que cruzamos en este viaje. Tarde “perdida” entre anime y sonidos apacibles.

Gracias Javier!


Esto se quedará por aquí. Se lo merece!






De ELFEN LIED:

LIIUM



Os iusti meditabitur sapientiam,
et lingua eius loquetur iudicium.
Beatus vir qui suffert tentationem,
quoniam cum probates fuerit accipient coronam vitae.
Kyrie, ignis divine, eleison
O quam sancta, quam serena,
quam benigna, quam amoena,
O castitatis lilium.


La boca del justo reflexionará con sabiduría,
y su lengua hablará juiciosamente.
Dichoso el hombre que soporta la tentación,
después de haber sido probado recibirá la corona de la vida.
Señor, Fuego Divino, ten piedad.
Oh, cuán santa, cuán serena,
cuán benigna, cuán hermosa,
Oh, lirio de la castidad.





http://storianascosta.vox.com/library/audio/6a00cdf7e248cf094f00d4142466ee685e.html

(versión GRIFFIN CHORUS)

Shhhhh...Lilium